شنبه ها و نکته ها شماره(2)

سلام
خدا عمر و توفیق داد که برای این هفته هم مهمون دلهاتون باشم. پس بی معطلی بریم سراغ نکته های این شنبه.

***************************************************

*این هفته رو خیلی مغتنم می شمارم؛ چون مصادف با هفته اول محرمه...

بقیه در ادامه مطلب

از ولی نعمتمون آقا امام رضا(ع) روایت شده که فرمودند: «. . هنگامی که ماه محرم فرا می رسید پدرم در حال خنده دیده نمی شد و حزنی در چهره او نمایان بود تا زمانی که ده روز از محرم می گذشت که در آن روز حزن و اندوهش بی پایان می شد . . .»1

تو پرانتز بگم: قدیما محرم که می رسید، لات ها و داش مشتی ها، همه ی کارای نادرستشون رو کنار میذاشتن تا حرمت این ماه حفظ بشه. خوبه ما هم تو این ماه قرار بذاریم که گناهامون رو کمتر کنیم تا حرمت خون امام مظلوممون حفظ شه. پرانتز بسته.

محرم رو آخر کار با هم مرور می کنیم قبلش بذارید نکته های این هفته رو بهتون بگم تا با خیال راحت بریم سراغ محرم.

*بچه پولداری ملی

یکی از آفات و موانع رشد اقتصادی هر کشوری خام فروشیه. مثلا ما نفت خام کشورمون رو ارزون بدیم یه سری کشورهای صنعتی، تا اونا برای ما فرآورده های مستقیم و غیر مستقیم نفتی تولید کنن و به قیمت چند برابر به خودمون بفروشن. حالا فرض کنید توان صنعتی کشور ما به حدی بالا بره که راحت بتونیم همین فرآورده های نفتی رو خودمون تولید کنیم. کمترین فایده این کار اینه که اشتغال زایی میشه و از خروج میلیاردها تومن پول بی زبون از کشور جلوگیری میشه!

حضرت آقا تو هفته قبل از خام فروشی (چه تو نفت و چه جاهای دیگه) به بچه پولداری ملی تعبیر کردند. خوب اینا به من دانش آموز چه ربطی داره؟ مگه من وزیر نفت یا اقتصادم؟ یا رئیس کمیسیون انرژی یا اقتصاد مجلس؟ . . . هرکی مسئولیت داره بره رسیدگی کنه دیگه. نه عزیزم.
اگه دقت می کردی می فهمیدی که آقا این فرمایش رو تو جمع یه عده جوون کردند، نه تو دیدار مسئولین کشوری و لشگری. معنیش اینه که این جوونا هستن که باید تو این راه گام بردارن. من دانش آموز هم به اندازه خودم وظیفه دارم. آقا برای چندمین بار فرمودند: «علم». من دانش آموز اولا باید خوب درس بخونم بعدش باید این دغدغم بشه که این علم من باید بیاد در راه سربلندی کشورم استفاده بشه. یه کلام بگم و راحتتون کنم: باید باور کنیم که آینده کشورمون به دست ما رقم می خوره. مسئولین و خادمان امروز ملت همون دانش آموزا و جوونای دیروز هستن.

*یار رهبری

متأسفانه تو هفته قبل آیت الله مهدوی کنی به دیدار حق رفتن. ایشون بیش از اونی که رئیس مجلس خبرگان باشن یار وفادار امام و رهبر بودند. به وضوح اندوه آقا رو دیدم زمانی که نماز ایشون رو می خوندن. می خوام بگم آقا جان! هر چند پرکشیدن امثال ایشون ضایعه ای جبران ناپذیر برای کشور و امت هس ولی ما که نمردیم دور شما خالی بشه. یار دیرین انقلاب رفت ولی نمیرسه روزی که شما تنها بشی مگه این که ما مرده باشیم. . .

*توبه حر

رئیس جمهور محترم هفته قبل از لزوم وحدت و بخشش خطاکاران صحبت کردند. صحبت هایی که دقیقا مورد سفارش اسلام هست و همه میدونیم که مولای ما امام حسین(ع) توبه حر رو پذیرفتن، با وجود اون همه خطایی که کرده بود. کار ندارم بقیه چه برداشتی از حرف رئیس جمهور کردن. حضرت آقا از همون اول فتنه به سران فتنه فرمودن که توبه کنید و به آغوش ملت برگردین. قبل از دی 88 فرمودن مبنای ما جذب حداکثری و دفع حداقلی هست. ینی رئیس جمهور حرفی غیر از حرف آقا نزد. اما صحبت این جاست که سران فتنه حاضر شدن بگن که اشتباه کردن و حالا پشیمون شدن؟ حاضر شدن مثل حر اظهار پشیمونی کنن؟ اون آقایی که تو ایام فتنه، 18 تا بیانیه علیه نظام صادر کرد الان نمی تونه بیانیه صادر کنه؟ جواب خون اون همه شهید و توهین به مردم و انقلاب و نظام رو کی باید بده؟ یادمون نرفته که مرگ بر اسرائیل رو خط زدن و به عکس امام توهین کردن و اصل ولایت فقیه رو زیر سؤال بردن و به عزاداران سیدالشهدا حمله کردن. اما اون آقا بیانیه داد که اینا مردان خداجو بودن.

****************************

*ویژه نامه محرم: (بخش اول)

السلام علیک یا قتیلَ العبرات

سلام بر تو ای اباعبد الله! چه غرور انگیز است که من در خیمه تو زندگی می کنم. تویی که از ازل در دلم بودی و تا ابد خواهی ماند. چه شکوهمند است قیام تو؛ قیامی که شیعه بودنم را به آن مدیونم. چه درس ها و چه عبرت ها که در قیامت نهفته است:

از تو خواستند با یزید بیعت کنی و در امان باشی. گفتند این بیعت به صلاح دین و دنیای توست. اما تو نمی توانستی ذلت را بپذیری. بیعت با یزید یعنی ذلت. چیزی که همه پاکان عالم از آن بیزارند. و این تو بودی که بر مناره ی سربلندی و عزت، اذان «هیهات منا الذله» سر دادی و امت را به اقتدا به خودت واداشتی.

همه حاجیان مکه را به کربلا دعوت کردی. هنوز کسی از بی وفایی کوفیان خبردار نشده بود که گفتی «گویا می بینم که بین نواویس و کربلا گرگ های بیابان مرا پاره پاره می کنند . . . هر کس مایل است خون خود را در راه ما بذل کند و خود را آماده ملاقات خداوند کند با ما سفر کند...»2. میدانستی که مقصد نهایی قتلگاه است؛ اما هدفت زدودن گرد و غبار جاهلیت و گمراهی از چهره اسلام و مسلمانان بود.3 به همین خاطر همه را به ضیافت کربلا دعوت کردی؛ افسوس که غیر از هفتاد و دو نفر، مردی پیدا نشد تا تو را در این مسیر همراهی کند. اما این تنهایی نیز در تو اثر نگذاشت و حتی اگر تنهای تنهای تنها هم میشدی باز هم مقصدت کربلا بود. شاید هرکسی جای تو بود جا میزد . . .

قصد حرکت می کنی. اطرافیان و بزرگان سعی می کنند تو را از حرکت به سمت کوفه بازدارند. از برادر گرفته تا داماد و دوست و آشنا با رفتنت مخالفند. اما مخالفت دیگران هیچ تأثیری در تو ندارد. گفتند به یمن برو؛ حداقل زن و فرزندان را با خود نبر. اما تو بهتر و بالاتر از همه میدانستی که وعده گاهت کربلاست و خداوند اراده کرده که خاندان تو را در اسارت ببیند. شاید هر کسی جای تو بود، جا می زد. . .

می دیدی که دین مصطفی در چنگال تزویر اسیر است. فقط تو می دانستی که وقتی شخصی مثل یزید جانشین پیامبر باشد، باید فاتحه اسلام را خواند. تو بودی که این قوم به خواب رفته را بیدار کردی. اما افسوس که بیداری مردم، بهایی به سنگینی خون تو داشت . . .

**************************************
این هم از شنبه ها و نکته های این هفته. امیدوارم مزاحم اوقاتتون نشده باشم. منتظر نظراتتون می مونم. یادمون نره که وارد محرم شدیم . . .

امضاء: علی نکته چی

1.إقبال الأعمال (ط - القدیمة) / ج‏2 / 544 / فصل فیما نذکره من عمل أول لیلة المحرم ..... ص : 544

2. اللهوف على قتلى الطفوف / ترجمه فهرى / النص / 61 / المسلک الأول فی الأمور المتقدمة على القتال

3.زیارت  اربعین